Jodhpur, Jaisalmer en terug in Delhi

30 november
Aangekomen in Jodhpur. Wat een drukte! Ian en ik hadden zo’n rustige dag gehad, dat het best even schakelen was om hier binnen rijden, in spitsuur. Ik besloot op Ian zn voorstel in te gaan om te blijven couchsurfen in zn te luxe kamer, mijn hoofd kon het niet aan mn backpack te pakken en rond te lopen voor een hostel.

Die avond was bier, pizza en film avond! De pizza was niet te eten! Blijkbaar hebben ze hier een andere soort kaas wat smaakt en eruit ziet als mayonaise! Denk je even in.. Er komt een heerlijke dikke vette pizza aan (niet al te groot, daarom hadden we 2 besteld. We wisten dit omdat het stel aan de tafel naast ons ook een pizza had en de ober pakte hun pizza van tafel om de maat aan ons te laten zien..) met tomaat en je denkt ook ui besteld te hebben, en een dikke laag kaas! Lekker gesmolten! Zag er zo goed uit! Je neemt een hap en dat is zoet en zacht! Niet hartig en slierderig..!

Op de weg terug naar het hotel even langs een shopje voor bier. De man kijkt ons aan en roept een knul die vervolgens vertrekt op een brommer. We moeten even een paar minuten wachten. Lijkt me prima! Kan ik mooi de smaken chips bekijken! De knul komt terug met een dichte zak en twinkeltjes in z'n ogen en gebaard dat ik m'n tas open moet doen. Hij steekt stiekum de 2 biertjes in m'n tas! Done! Blijkbaar hadden ze geen vergunning, kwamen we later achter, maar dit is wel even makkelijk geld verdienen!
De dag erna was een regeldag en chilldag. Treinkaartjes boeken! Wat een ellende! De route die ik had bedacht had helemaal geen trein of bus verbinding, zegt de naar het beeldschermstarende tourist info kerel. Ik zou dus terug naar Delhi moeten en dan 15 uren nachttrein omhoog, golden tempel bekijken, en weer 15 uren terug. Met als bonus dat de treinen vol zitten komende 2 weken en er alleen nog sleeperclass is. De woorden van Jeltje galmen nog door m'n hoofd 'bezuinig niet te veel op vervoer..' Dus helaas! Geen golden temple voor nu. De investering is te groot! Eindelijk had ik andere treinen uitgezocht en wilde ik dat boeken, alsnog vol. Maar ik kon naar het treinstation voor een tourist quota. Er worden altijd een aantal plaatsen vrij gehouden voor touristen, dus die kon ik boeken. Dat zouden we de volgende dag dan maar regelen. Eerst tijd om m'n was ophalen! En je gelooft t niet, maar zelfs hier raakt een sok kwijt in de was! En waarschijnlijk doen ze het allemaal met de hand, in ieder geval geen droger! Dus een single sok over.

Vandaag sight seeing! Fortje, paleisje.. Ondertussen zoveel gezien! Nog steeds mooi hoor! Maar eerst langs het treinstation! Natuurlijk was dit tourist quota too good to be true. Ik wilde die boeken vanaf Delhi en kan dus alleen op Delhi station deze halen. Dus ik sta op de wachtlijst. Wij bespreken dit met de rickshaw driver en hij zegt dat ‘ie t misschien wel kan oplossen. Hij schreeuwt de straat op en er komt een man met dikke neus en stip op z'n voorhoofd op de motor aangereden. Toevallig was die net op straat onderweg naar z'n shop, zei ie. Hij is een mannetje die mannetjes kent op het station. Als ik hem wat geld toeschuif regelt hij dat m'n ticket geregeld wordt! Hij benoemd t als: “Wij blij met wat geld, ik wat, de stationman wat en de rickshaw driver wat, en jij je treinticket! Iedereen blij!”
Ik vond het wat twijfelachtig natuurlijk. Dit was tegen de normale gang van zaken. Maar ik was ook wel heel benieuwd wat er zou gebeuren, en het was ten slotte maar 500 rupee (zo'n 6 euro..). Ian had iets gelezen over dat er naar een tourist quota, ook een militairy quota is. Die misschien niet vaak gebruikt wordt, misschien helemaal niet op deze route. Ik gokte het erop en Ian en ik liepen mee naar een klein toerist bureautje waar ik m'n telefoonnr (Indische nr, dus dat scheelt!) en geld heb achtergelaten. Op goed vertrouwen! Want je krijgt hier geen bon van natuurlijk. Ik ben benieuwd wat m'n mannetjes voor me gefixed hebben tegen die tijd..!

Ian nodigde me uit om weer mee te liften in de taxi van Jodhpur naar Jaisalmer. Ik zat een tijdje te twijfelen, want ik was eigenlijk niet van plan naar Jaisalmer te gaan. Dat is de plek voor een camelsafari, en die wilde ik doen in Bikaner. Maar uiteindelijk go with the flow, laten we gaan! Dus de volgende dag met mr Driver de hele dag gezellig dingen bekeken. Chai hier, katoenplanten daar. Jaswant weet ook veel te vertellen, tijdens het rijden over de goden, en wanneer we uitstappen over de natuur. Hij nam ons mee naar familie van hem. Een familie die in een kleihutje wonen, ontzettend primitief. Dit kun je ook zien met touristentripjes, maar die mensen krijgen elke dag touristen over de vloer. Deze familie niet, dat maakte het erg uniek.

Aangekomen in Jaisalmer was couchsurfen bij Ian toch wel weer een erg gezellige optie!

Het hotel van Ian:
Als je roomservice, die net je backpack heeft neergezet, komt vertellen dat alles in je kamer complementairy is.. En je de prijslijst van de minibar in een gouden frame zit, die dus eigenlijk overbodig is, de chips, chocola en fruit op tafel staat en de badkamer aquablauw is met een regendouche, gratis zeep, shampoo en conditioner, badjassen en slippers, de wc een hangtoilet is met bumgun en wc rollen waarvan het begin in een puntje is gevouwen, in het raam een zitje is om te chillen en naar buiten te kijken naar het uitzicht op het fort en je kunt je zelfs afsluiten van de kamer met doorzichtige gordijntjes.. Dan weet je dat dit genoeg heeft gekost..! Ik doe nog 2 nachtjes couchsurf!

De camelsafari!

Eergisteren heb ik een aantal telefoontjes gepleegd naar wat tourbureaus in Bikaner. Ik had gehoord dat het daar wat minder druk is en de ervaring minder toeristisch zou zijn. Mijn Indische telefoonnr komt de laatste tijd goed van pas! Ik sprak met 'The camelman' in Bikaner. Deze meneer vertelt het programma, de kosten en dat ik van harte welkom ben! Ik vroeg of er meer mensen op een camel safari gaan. Hij zegt nogmaals dat ik vanharte welkom ben en dat ik me geen zorgen hoef te maken, het is compleet veilig en misschien komen er wel meer. Ik probeer me dit plaatje even te visualiseren. Ik betaal de helft extra omdat ik alleen ben. Misschien zijn er meer mensen (dan hoef ik niet extra te betalen..) maar dat is lang niet zeker. Dus ik zou in m'n eentje met zo'n 3 guides op een kameel naar de middle of nowhere in de woestijn rijden om daar gezellig onder de sterren bij het kampvuur naast elkaar op een matje in slaap te vallen..? Uhm.. Nee.. Dat lijkt me niet echt een strak plan..
Ik besloot ‘baardman’ op te zoeken die ik eerder hier in Jaisalmer had gesproken. Hij probeert al een dag of 10 een groepje samenvoegen voor een cameltrek die net even verder de woestijn in gaat en waar geen andere toeristen zijn en geen mensen als een gek vanalles aan je proberen te verkopen! Dit was precies wat ik zocht. De vorige keer had ik hem gesproken op het trapje van de Bhang Lassi shop, dit was dus een mooi begin voor mn zoektocht. En waar was deze baardman beter te vinden dan op het trapje voor de bhang lassi shop..!
Wiet of hasj of wat je dan ook stoned of high maakt, heet Bhang. In deze shop kun je dat kopen als lassi, snoep, koekjes of gewoon roken. Maar je kunt ook een lekkere sweet lassi of mango lassi of mixed fruit bestellen.
Helaas was ie er niet, maar er hing een briefje waar ie te vinden was. Na een blokje om voor een echt kamelenleren cowboyhoed, toepasselijk voor de trek, was baardman Leo uit London gearriveerd. We kletsten wat en er kwam een andere kerel aanlopen. 'Jullie organiseren een trek? Anders dan anders?' Marco uit Italië! Join the gang! We besloten later te boeken. Kon ik mooi even m'n busticket cancelen!
Op het moment dat we boekten, stapt er een kerel met Brits accent uit Egypte binnen, Marco. 'Wil je mee?' 'Prima!' Dus na de zoektocht van zo'n 10 dagen had Leo op deze ene dag toch een groep van 4 bij elkaar!
We zouden de volgende ochtend vertrekken. 6 uur in de ochtend moest ik het hotel uit en afscheid nemen van Ian.. Treurig.. Maar we hebben het erg leuk gehad en ik zie hem over een paar dagen in Delhi. De deur van het hotel zat op 4 sloten en de man van de receptie was niet wakker te krijgen. Dus een briefje op m'n backpack gelegd, dat ik die de volgende dag kom halen, die daar naast hem neergezet en de deur ontgrendeld!

Na een uurtje op Marco te hebben gewacht waren we compleet, over compleet, want er was nog een stel, Joe uit de states en cassandra uit Canada, bijgevoegd.
De jeep was gemaakt voor kleine mensen, maar gelukkig was het maar 40 min rijden. Hier kwamen we aan bij de kamelen en zijn de guides ontbijt en chai gaan maken. De kamelen waren groot!! En super grappig als je erop zat en ze op staan! Je moet goed naar achter leunen, aangezien ze eerst hun kont omhoog duwen!
Daar gingen we! Ik met m'n hoed op, voorop, op m'n kameel Trega, yeehaa! Kom pak je lasso maar!! Zo hoog! En onvoorstelbaar hoe sterk deze dieren zijn! Zulke skinny hoge beentjes en zo sterk! Ondanks al de kussens, is het niet echt comfi.. Je kunt nergens met je voeten heen en hobbelt dus lekker op je billen en botten die normaal verborgen zitten, wijdbeens heen en weer. Ik probeerde me wat vast te houden, waardoor m'n armen ook getraind werden.
Op het heetst van de dag hebben we een grote boom gevonden om onder te lunchen, dahl, rijst en chapati, klaargemaakt op een vuurtje in een kuiltje in het zand. Alles is zo droog, dat fikt wel! En een klein knippertje..
Na ons dutje werden te kamelen weer bij elkaar gesprokkeld en volgeladen! Op naar de slaapplek van de dag, de zandduinen. Het is zo mooi! Gigantische duinen! Omhoog gelopen, wat een uitzicht! Heerlijk op ons non-toeris.. Wat horen we.. Een motorbike..? 'Beer..? Anyone ice cold beer..?' Eerst niet, maar toen we hoorden wat de prijs was, was dat niet af te slaan! Lekker koud biertje in de zandduinen met zonsondergang.. Nice! We kletsten wat. De zon was super mooi! Zo rood!! En de volle maan was ook al aan de andere kant!
Na wat snackerij en chai, was het avondeten ook klaar. We besloten een vuurtje te stoken en later kwam de man waar we hadden geboekt ook langs, met een lege cherrycan, what more do you need..? Hij begon er een ritme op te slaan en zong Indian songs! Super chill! Leo is een half jaar geleden begonnen met dwarsfluit spelen en speelde ook wat bij het kampvuur! De volle maan gaf ontzettend veel licht. Ze vertelden dat vaak als het volle maan is, het ook vrij bewolkt is. Dus geen heldere sterre hemel. Maar wel slapen op matjes in het zand, met dikke dekens!
Zonsopgang was zo mooi! De horizon met geel en oranje en de silhouet van een kameel ervoor! Dat is het plaatje wat je in gedachte hebt van zo'n trek!
Op de weg terug zijn we langs een oasis gereden en langs een verlaten stad. Ze hadden naast de verlaten stad een nieuw dorpje gebouwd. Waarom ze niet de verlaten stad opnieuw gebruikten, wist de driver niet. De guides hadden we al achter gelaten met de kamelen. De driver sprak geen Engels, maar gelukkig was een meid, Asfa, aangehaakt van een andere groep, en zij komt uit mumbai. Ondertussen met 7 dus!
Leo en ik hadden voor die dag onze cameras uitgewisseld! Wat een topidee!

Kapot kwamen we terug in jaisalmer! Ik ben samen met Asfa een hostel gaan zoeken. Aangezien het hotel van Ian wel wat aan de dure kant was voor mijn budget... Asfa, als echte Indiër, wist natuurlijk de bodemprijs te krijgen voor de beste kamer in deze klasse! Na een stevige douche hebben we samen gelunched. We kletsten over uithuwelijken enzo. Erg boeiend hoe dat werkt hier. Haar ouders zijn voor d'r op zoek, maar zij wil liever zelf kiezen. Maar als d'r ouders eerder een hebben gevonden die goed matchet, gaat ze waarschijnlijk wel akkoord. Maar ze wil liever zelf iemand vinden voordat haar ouders iemand vinden. Ze zou liever uit India verhuizen. Sterker nog, haar ouders zouden het prima vinden als ze met iemand buiten India zou trouwen, want dan hoeven ze niet te dealen met mismatch en het kastensysteem enzo.
Die avond hebben we met de hele groep afgesproken om te eten! Een leuke afsluiter!

De dagen erna heb ik doorgebracht met Asfa. We konden het ontzettend goed samen vinden en ik vond het best jammer dat onze plannen in complete andere richtingen liepen. Ik had nog een treinticket van Bikaner naar Delhi, dus zou eigenlijk wel naar Bikaner moeten om daar de trein te pakken. Maar ik wilde daar liever niet meer heen, had daar ook niks te zoeken, want ik had de camelsafari al gedaan. Asfa zou het wel even regelen. Ze belde de touristinfo in Jodhpur om te cancelen en liet het geld op haar rekening storten. Wat een topper! We gingen naar het treinstation in Jaisalmer, Asfa ging vooraan in de rij staan onder het motto van ‘Waar is de ladys cue?’ en regelde zo een ticket rechtstreeks naar Delhi. Ik had een gedeelde plaats, maar volgens Asfa zou dit allemaal goedkomen. En ja hoor, de volgende dag is alles geregeld!
We bekeken samen de lake, hadden nog een dagtripje met Leo en Ricky en gingen te shoppen. Wat de shop mensen een minder success vonden, want Asfa is master in afdingen voor Indische prijzen! Ricky hadden we ook ergens opgescharreld. Zij is in India voor een onderzoek voor haar studie, hier moest ze ook een dagtripje voor maken. Wij wilden wel mee, en dit scheelde haar weer in de taxi kosten. We hebben een super leuke dag gehad met zn 4ren!
In Jodhpur wist ik nog niet zeker of ik met Ian mee zou gaan naar Jaisalmer. Toen ik besloten had meet e gaan, zou ik binnen 2 dagen vertrekken. Eenmaal de camelsafari gedaan en tickets gecancelled was ik er al bijna een week en wilde ik nog niet weg. Ik had het erg naar mn zin hier en had super fijne mensen om me heen! Maar er komt een tijd van afscheid, en dat was nu. De volgende dag zouden Asfa en Ricky ook vertrekken, ook naar verschillende plaatsen.
Tijd om lekker te slapen in de 18 uren nachttrein naar Delhi waar ik op de 10e van December aan ben gekomen en de 12e een dagje met Ian zou optrekken.
Dit liep helaas anders. Ian stuurt me een berichtje “Sorry Kiddo..”. Hij had een zonnesteek opgelopen in Mumbai en kon helaas die trein niet halen. Ik had al een trein naar Rishikesh geboekt, en zou hem dus net missen, ik vertrok uit Delhi en hij uit Mumbai.

Aangekomen op Delhi zag ik 2 mensen met backpacks lopen, tijd om aan te haken! We deelden een rickshaw naar New Delhi, kon precies! Zij, Leandro en Miriam, hadden al een hostel geboekt, die voor mij buiten mn budget was. Ik koos voor een goedkope kamer naast hun. We gingen samen lunchen en wat shoppen. Leandro en Miriam kochten hier vanalles in en namen het mee naar Spanje om daar te verkopen!
We hadden afgesproken de volgende dag te sightseeen, Red Fort, Lotus Temple... Maar helaas was Leandro ziek. Toen ik buiten stond kwamen Tristan en David uit een derde hostel in dat straatje, wat toevallig weer! Ik zat met hun in de nachtbus van Bundi naar Udaipur en kwam ze tegen in jaisalmer, en nu hier weer in Delhi! Tristan was net onderweg naar het vliegveld, dus die hebben David en ik uitgezwaaid bij de metro. David en ik zijn vandaag samen wezen sightseeen! En zo komt alles weer op z'n pootjes terecht!Ik had mooi een man mee in de metro, heb het even bekeken en geconcludeerd dat ik dit prima zelf aan kan! Er zijn wagons speciaal voor vrouwen, ideaal! Als eerste naar de Lotus temple! Beetje operah house idee. Toen naar het Qutb Minar Complex, en van daar naar Hauz Khaz! Hele wandelingen, maar was het meer dan waard! Hauz Khaz was echt top! Een hipsterwijk! Ik had gehoord dat hier een winkel was met retro bollywood posters, maar aangezien Delhi vrij groot is en ik op zoek was naar een specifieke winkel, had ik niet gedacht dat ik het zou vinden. Maar op een hoek van een straat stond iets op de muur geschilderd, met een pijl om de hoek en naar beneden. Ergens een kelder in.. Walhalla! Deze vrouw bewaard al deze originele spullen van vroeger! En niet alleen posters, maar van allllles!! Mijn lol kon niet op! En heb twee posters gekocht met haarolie reclame. Ongeveer 50-60 jaar oud. Vroeger een populair merk en de modellen op de posters zijn beroemde modellen van toen! Dat zijn nog eens souvenirs!

De volgende dag was wat rondhangen en wachten op de trein. Ricky was ook in Delhi aangekomen, dus nog met eten met haar afgesproken, erg gezellig!
En natuurlijk was ik benieuwd of mn mannetje mn ticket had geregeld. Hij zou me bellen een paar uren voor de trein zou vertrekken om het bednummer door te geven. Maar Asfa had een paar dagen geleden de status van mijn ticket al bekeken en het was al bevestigd. Dus of mn mannetje nou iets magisch heeft gedaan of dat het gewoon zo gaat, dat is de vraag. Ik was wel benieuwd of hij nog zou bellen. Niet dus. Maar in een touristen bureautje konden ze ook op internet zien welk bednummer ik in zou slapen, dus ik had mijn mannetje helemaal niet aan de telefoon nodig. En ook zo komt weer alles op zn pootjes terecht!

Het verhaal van de nachttrein van Delhi naar Haridwar (vlakbij Rishikesh):

Mijn vertrekstation in Delhi, Sarai Rohilla, was inderdaad wat creepy. Er zat bijna niemand in de trein. 10 min voor vertrek hoorde ik kinderen en vrouwen binnen komen! Fijn! Ik vroeg of ik in de goede trein zat, en idd, goed gevonden. Ik had op de route van de trein gezien dat deze nog een stop in Delhi zou maken. Maar als ik had geweten dat dat een beter station was, was ik niet hier opgestapt. Bij deze andere stop in Delhi stroomde de trein vol! Er kwam een vrouw ook topbunk bij en een broer en zus op de onderste bedden. Ik raakte in gesprek met de vrouw. Zij was die afgelopen nacht van Rishikesh naar Delhi gekomen met de trein, hele dag vanalles gedaan voor d'r werk en nu met de nachttrein terug. Ze onderzoekt iets in het natuurgebied vlabij Rishikesh. Ze vertelde dat ze dat eerste station nooit fijn vindt om op te stappen, dat had ik dus ook! Zo grappig om te zien dat voorgevoel altijd klopt! Maar nu was alles goed, alles doorstaan! En ik kon lekker slapen! De conducteur zou me op tijd wakker maken, en de broer en zus moesten op hetzelfde station, Haridwar, eruit. Vroeg in de ochtend raakte ik in gesprek met de zus. Ze gaan voor een weekend op bezoek bij hun zus in Rishikesh en hebben een pick-up vanaf het station. Ik kon meeliften! Nog zo'n 3 kwartier rijden! Top! Ze vertelde dat ze Engelse en Duitse les geeft in Delhi, en de broer komt net van een maand studeren in Schotland. Toen we aankwamen bij het villa van haar zus, in een vrij luxe nieuwe auto, wat de prive taxi met chauffeur van de oudere zus is, had ik al helemaal in de gaten dat dit een rijke Indische familie is. Ze schreef haar nummer op en als ik hulp nodig had kon ik bellen! Haar chauffeur bracht me naar de backpack area, RamJhula, waar ik even heb omgelopen en al vrij snel erachter kwam dat ik nog een stukje verder moest naar Laxmanjhula. Ik probeerde in de vroege ochtend een tucktuck aft e dingen, maar had weinig kleuze. Het was nog te vroeg voor concurentie en ik zag het niet zitten een half uur uphill te lopen met mn nu wel zwaar van de souvenirs wordende backpack. 60 ruppee heb ik betaald voor dit ritje. Later die dagen kwam ik erachter dat dit zogenoemde ‘shared tucktucks’ zijn die je voor 5 ruppee van Ramjhula naar Laxmanjhula rijden. Maar zo gaan die dingen, en voor minder dan een euro is het ook wel waard een beetje een luie backpacker te zijn. In Laxmanjhula heb ik nog een uurtje heb omgelopen voor een hostel en kwam uiteindelijk uit bij Omkarananda, met mooie grote kamers, warme douches, een tempel in het midden, dakterras in de zon en een groot bed voor mij alleen!
Het regent en is vrij koud hier. Een warme douche deed me goed. Ik weet nu al dat het shoppen wordt de komende dagen, ik heb warme kleren nodig! Al helemaal omdat het plan is hier nog 6 weken te zijn en het wordt alleen maar kouder..


Het volgende hoofdstuk. Mijn backpack maandje zit erop! Ik heb super mooie dingen gezien, ontzettend veel mensen ontmoet en had dit wederom niet willen missen!
Maar tijd om me te vestigen voor de komende weken in het mooie en ontspannen Rishikesh aan de Ganges, voor wat studie hier en daar!