India, Geuren en Kleuren..
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
08 Januari 2013 | India, Kochi
Tucktuck-trein-bus-bus-vliegtuig-taxi-slaaptrein-tucktuck-bus-bus-bus-tucktuck... En toch uiteindelijk aangekomen in Hampi!
We volgen op Chennai, India, en besloten deze drukke vieze stad meteen met de nachttrein maar te verlaten. Van Jenn kregen we de tip absoluut nooit een ‘sleeper’ te boeken, dus natuurlijk moeten we dat even ervaren. Maar ook omdat er geen andere optie meer was. Dus in de slaaptrein tussen de kakkerlakken richting het binnenland. Rond middennacht kwam de controleur langs, bleek dus dat we in de verkeerde coupe waren gestapt. Zelfde bednummers andere coupe... En nee, we konden niet blijven, dus wij als slakjes met de backpack middennacht nog door de hele trein heen naar onze bedjes, die bezet waren. De controleur heeft ze wakker gemaakt en verplaatst. Maar tot nu toe viel alles ons 100% mee. We hadden vantevoren zoveel spookverhalen gehoord, maar het ging prima! Sleeper was prima! Kakkerlakken waren prima, we waren ten slotte geestelijk voorbereid op kakkerlakken en een uitdaging!
Hampi is geweldig! Overal rotsen en stenen en oude ruines! Het is echt een plaatje en een leuk klein ontspannen stadje, met veel koeien op de weg. De koeien vond ik wat minder fijn, dus bedacht ik dat ik wel een 10 daagse koe-knuffel-cursus kon gebruiken. Jeltje en ik hebben de cursus samen opgezet! Het gaat erg goed! Ik raak de koe ondertussen al aan, zelfs het hoofd al!
De ervaring die ik tot nu toe van India heb is echt super mooi! Veel verschillende kleuren, overal lekkere kruiden en mooie mensen! Natuurlijk stinkt het soms ook en zijn sommige mensen wat opdringerig als ze graag wat willen verkopen. Maar dat valt allemaal in het niets bij de rest en het is ook begrijpelijk. Het bevalt me echt super goed!
Helaas werd ik in Hampi weer wat ziek. De ziekte van Sri Lanka was misschien toch nog niet helemaal over. Maar met extra vitaminen en even goed oppassen was het snel over.
Toen kwamen we Rama tegen. Een jongeman met een Rickshaw, hij kwam naar ons toe met een plattegrondje van Hampi. We hadden er al een paar afgewimpeld, maar deze sprak wel erg enthousiast en wist blijkbaar veel. Hij wilde ons wel rondrijden en ondertussen alles vertellen. Vaak heb je dan twee mensen nodig, een guide en driver, maar deze man kon het tegelijk! Dus die hebben we maar geboekt voor de volgende dag.
Langs alle oude tempels gemaakt van de rotsen. Ook hier zijn weer veel verhalen en weetjes bij te vertellen, maar voor de geinteresseerden; Google!
De volgende dag besloten we zelf wat rustig rond te lopen. Mn ziekte was niet echt beter geworden, du seen dagje niet te veel drukte was wel fijn. Op naar een restaurant met fantastisch uitzicht! Ook de weg ernaar toe was leuk om te lopen, een klein kronkelweggetje, met voor ons onbekende bomen langs de zijkant.
Daarna de rivier over. Sammie, die we in Indonesie ontmoed hadden, was hier in een hostel maanden lang geweest en vroeg of we de groetjes aan de eigenaar wilden doen. Dus wij op pad. Super leuk hostel met lekker eten in het restaurant. De eigenaar kreeg sterretjes in zn ogen van onze boodschap! Mooi om te zien!
‘s Middags besloten we naar de monkeytempel te gaan. Deze temple staat boven op een berg en is heilig omdat god Hanuman (De god die er uit ziet als een aap.. Heel mooi verhaal trouwens, ook te vinden op Google! ;) ) hier geboren is. Het waren wel even 600 treden naar boven, rustig aan, tussen tientallen apen door, Jeltje was wat benauwd voor de apen, dus ik ging haar voor. Maar het was het waard! Wat een uitzicht over Hampi. Hampi was al zo mooi, maar vanaf hier konden we dan ook zien dat de stenen en rotsen oneindig ver doorliepen!
Waarom er in Hampi zoveel rotsen liggen? Logisch! De god Shiva, the destroyer, heeft vanalles stuk gemaakt en toen waren er rotsen hier naar toe gevlogen…
We hebben zoveel god-verhalen gehoord, echt fantastisch!
Tijd voor de nachtbus, ook een afrader, dus ook doen! En het was maar 10 uurtjes, slapende is dat zo voorbij!
De volgende dag kwamen we aan in Goa. Goa was vroeger een Portugese kolonie, maar staat tegenwoordig bekend om de muziekstijl. We kwamen vroeg in de ochtend aan, en wilden als eerste naar Adjuna Beach. Er was nog niks open omdat het zo vroeg was, dus hebben we ons meegebrachte ontbijtje maar even opgegeten. Toen zijn we op zoek gegaan naar een iets luxer hostel, omdat ik nog steeds wel aardig ziek was en Jeltje zich ook niet lekker begon te voelen. Even wat meer luxe en een schone omgeving om ons heen. Dus kamer met balkonnetje, TV, warme douche (zo fijn!), twee losse bedden (ja, we slapen vaak naast elkaar..).. Heerlijk! Eerst maar weer op bed, filmpje aan en slapen!
‘s Middags naar de zee gelopen en geshopt, daar voel ik me snel beter door! Nieuwe sarong, mooi shirtje, alles in het kader van “Dit kan ik straks in Australie mooi aan!”.
‘s Avonds was er vuurwerk, want ze vierden Diwali! “Happy Diwali!!”. Dit feest (ja, ook te vinden op google..) heeft te maken met een god die spoorloos was en toen weer terug gevonden of teruggekeerd was. Dus iedereen blij! Overall versiering, vuurwerk, kaartjes, ‘happy diwali’ overall geschreven en opgeplakt. Net een soort Kerst en oud en nieuw, maar dan Diwali!
Aangezien we heel veel zouden shoppen in India, is een markt wel toepasselijk! Vlooienmarkt-Walhalla! Zoveel spullen!! Zoveel afgedongen en gekocht ook! :D
Toch maar even touristisch doen en op naar een Spice Farm. Aangezien India bekend staat om alle geuren en kleuren.. Wat ook echt zo is! Op de markt kom je ook allemaal zakken met specerijen tegen, en het ruikt zo lekker, en is zo mooi, en… Ik ben er wel helemaal weg van!
Maar naar de Spice Farm dus! Er werd van alles uitgelegd over de werking van alle planten en bomen, zowel voor eten als geneeskrachtig. Natuurlijk ben ik het meeste alweer vergeten, maar het was erg interessant!
We hadden deze dag geboekt als echte touristen! Ons eigen chauffeur, we mochten stoppen waar we wilden en ook nog olifantjes wassen, met een stuk kokosnoot! Ik had dit al eens eerder gedaan in mn vorige reis, maar voor Jeltje was het de eerste keer! En wat leuk was, was dat we op de olifant mochten zitten in de rivier! Het was weer een super ervaring met veel fantastische foto’s als herinnering!
Ondertussen is het 19 november, tijd om een ander deel van Goa te ontdekken, op naar Palolem Beach!
Palolem stond voor mij compleet in het teken van Yoga, Meditatie en Reiki. Ik heb hier voor een week lang een Guru gehad, en ontzettend veel geleerd. Verder natuurlijk op het strand turen, beetje kajakken tussen de dolfijnen en naar de ‘Silent Disco’! Bijzonder concept! Omdat alles rond 12 uur afgelopen moet zijn, hebben ze de Silent Disco bedacht. Iedereen leent een koptelefoon en je kunt kiezen tussen twee of drie kanalen! Dansen in stilte, of meer in jezelf eigenlijk, erg grappig een keer mee te maken!
We hebben nog met een hele groep een scooterdagje gedaan. Hiken naar een waterval, naar de bubblelake waar je drie keer moest klappen en dan kwamen er bubbels! Het was ook nog echt waar! Hier waren ook allemaal Docktor Fish-visjes. In Azie zie je veel tanks met visjes en een bankje ernaast, je kunt dan met je benen in het water tussen de vissen en de vissen knagen dan het vuil en dode huidcellen van je af. Deze visjes waren in de natuur, dus natuurlijk hebben we even aan de rand gezeten!
Na een weekje Palolem was de laatste dag aangebroken. Spullen gepakt en bij Alice in de kamer gezet, nog wat foto’s uitgewisseld in het internetcafe.. En toen we op het punt stonden te gaan.. Waren mn slippers gestolen! In veel winkels en internetcafes en alles eigenlijk, willen ze dat je je slippers (of schoenen) uittrekt en buiten laat staan.. Nou, daar gingen mn Havaianna’s! Waar ik nu al 8 maanden op liep zonder problemen! Ik baalde hier lichtelijk van, maar ik hoop dat degene die ze heeft er net zoveel plezier van heeft als dat ik heb gehad al die maanden, want ze zijn top! Zo blijkt! Dus op zoek naar nieuwen.. Wat natuurlijk allemaal nep is.. (Na nog geen week waren ze stuk, dus weer nieuwen, die na 2 weken zo plat waren dat ik op het plastic liep en het pijn deed, dus nu in Australie toch geinvesteerd in echte Volcom slippers, omdat je ze gebruikt als schoenen en altijd aan hebt!)
In de nachttrein naar het zuiden! Weer in de sleeper natuurlijk, dit ging prima de vorige keer! De volgende dag wilden we naar Allepey, in een keer door, maar we zijn per ongeluk in de verkeerde trein gestapt. Deze trein ging richting Kottayam. Dus ik in de Lonely Planet bladeren, en kwam met het idee om onze route iets aan te passen. Eerst door naar het National Park in Kumily en op de terugweg naar Allepey! We waren nu toch een end in de richting! Prima, dus wij zijn nog wat langer in de trein blijven zitten, waar we eigenlijk geen kaartje voor hadden en ook de geode plaatsen niet konden vinden, zoals we dat vaker hebben met treinen in India. Maar als tourist kom je bijna overall mee weg en we hadden ons plan van aanpak al klaar “No English.. No.. “ En dat gecombineerd met een treurige niets-wetende blik!
Een dagje in het Periyar Tiger Reserve, geen tijger gezien, maar wel lekker rondgerend! Samen met twee oudere stellen die veel hebben afgereisd, erg leuk hun reisverhalen van vroeger en nu te horen!
‘s Avonds nog tijd voor een coockingclass! Deze man had het monopolie in handen, wat een leuk optrekje en wat een enthousiastme spatte er van deze man af! Zo mooi om te zien! Ik ben helemaal niet zo van het koken, maar vermaakte me erg goed op deze manier!
Omdat we niet heel lang meer te gaan hadden in India, was dit een speedtourisme dagje en zijn we de volgende dag vroeg vertokken met de bus naar Allepey. De buschauffeur had deze rit vast al vaker gereden, want hij vloog erdoor! Ik heb er een mooi filmpje van weten te maken, die ik helaas niet kan uploaden.. Maar als iemand onze ervaring in het openbaar vervoer in India wil zien, laat het dan even weten wanneer ik weer thuis ben, dan zoek ik het met alle plezier even op! Want zelf vind ik het ook prachtig het terug te zien!
‘Veilig’ en wel aangekomen in Allepey was het tijd om onze bucketlist voor India er eens bij te pakken; hoever zijn we.. Kameelrijden.. Dat hebben we nog niet gedaan.. Helaas kan dat ook alleen in het noorden, Rajasthan, en daar komen we niet. Op naar het strand dan maar voor de zonsondergang! Wat zien we daar..? Kamelen? Op het strand? Ja hoor! Voor een knaak kon je erop, 20 meter heen en 20 meter terug rijden, inclusief foto’s op je eigen camera! Doen natuurlijk! 20 meter was ook wel genoeg voor de check op de bucketlist, want comfortabel is anders..
Vanuit Allepey wilden we op een boot de Backwaters van Kerala op. Dus op zoek naar informatie. We besloten minstens drie informatiepunten te vragen, aangezien er meerdere mensen een verschillend verhaal vertelden.
De volgende dag konden we op de boot richting Varkala (Ik begrijp dat jullie ondertussen in de war raken van al die plaatsnamen, dat heb ik ook..) met een tussenstop bij Amma Ashram. Het uitzicht op het water was famtastisch! We kwamen eendenhoeders tegen, die in een small bootje stonden en de eenden verplaatsten, net als geiten of schapen, maar dan eenden! We kwamen grote Japanse visnetten tegen, soort van grote totumbellen met een ophijssysteem aan de achterkant! Mooi gevonden!
Aangekomen bij de Ashram kregen we eerst een rondleiding en informatie van een Nederlandse vrouw die er al jaren woonde. Ook de man bij de receptie bleek Nederlands te zijn. Amma, AKA Mata Amritanandamayi, is een vrouw die al jaren lang heel veel goed werk doet. Sommige mensen zien haar als een nieuwe profeet, die krachten bezit, etc. We hebben een nachtje in de Ashram doorgebracht en er van alles over gehoord en een stipje meegekregen van het Ashram-leven. Het is allemaal erg interessant (Google..)!
De volgende middag besloten we niet op de boot verder te gaan, maar een Rickshaw te nemen. Dit kwam qua tijd en alles wat beter uit, en de backwaters hadden we nu wel gezien. Varkala is een mooi en rustig plaatsje, veel leuke winkeltjes, ‘s avonds borrelen en over dag op het mooie strand hangen met gigantische clifwanden! We zijn een avondje op stap geweest met Brad, die ik waarschijnlijk in Melbourne wel weer tegen ga komen, aangezien hij en zijn vriend daar voor 3 maanden gaan verblijven!
Zondag 2 december, op de trein naar Kochi. We ontmoetten twee mensen uit Amerika, een moeder en zoon, samen aan het reizen. Ze hoefden niet zo ver als ons, dus nae en paar uurtjes weer gedag gezegd.
In Kochi bleek de boot richting het fort niet te gaan, omdat het zondag was ofzo.. Of een feestdag, dat maken we ook vrij vaak mee.. In ieder geval hebben we een omweg met de Rickshaw genomen en kwamen we uit in het touristische fort! De volgende dag hebben we een fietsje gehuurd, wat wil je nog meer! Op de fiets de omgeving verkennen is het beste! Er was hier vrij veel Nederlands; een Dutch palace, Dutch cemetery..
Dit was onze laatste dag in India, en wat nog op onze Bucketlist stond was: het passen van een Sari. Dus wij een Sari-Shop in en hebben gevraagd of we tegen een vergoeding in de traditionele Indiaase kleding gehijsd mochten worden. Geen probleem! Het zag er zo leuk uit! En het was super leuk om te zien hoe ze die dingen omwikkelen! Want dat is nog wel even een techniekje! Uiteindelijk zijn Jeltje en ik beide de winkel uitgelopen met onze eigen Sari!
Tijdens onze fietstocht kwamen we bij toeval Kyle en Karen tegen, we hadden hun ontmoet in Palolem Beach! Dus ‘s avonds samen gegeten voordat we de bus naar het vliegveld pakten..
Dit is natuurlijk een korte samenvatting van het hele India-avontuur. We hebben zoveel gezien en meegemaakt! India is echt geweldig en ik wil zeker nog een keer terug om ook het noorden te zien en te leren over India! Ze zeggen “You love it or you hate it..”, ik was er zeker wel van onder de indruk! Ook zeggen ze dat INDIA staat voor “I Never Do It Again!”, dat geld voor mij absoluut niet! We hebben het super gehad!!
Op naar KL (Kuala Lumpur.. Voor degenen..), onze veilige thuishaven! Hoe vaak ik dit jaar terug naar KL ben gegaan.. Ik vind het een erg fijne stad, vooral als tussenstop!
We kwamen dit keer om 6 uur ‘s ochtends aan en besloten meteen door te gaan naar de clinic voor de X-ray, die ik nodig had voor mn visum voor Australie.. Had ik dit al verteld? Ik wilde mn visum voor Australie aanvragen, maar omdat ik binnen de laatste 5 jaar langer dan 4 maanden op dezelfde plaats in het buitenland ben geweest, namelijk Zuid-Afrika, wilden de mensen van het visum voor Australie graag dat ik mezelf even ging controleren op TBC. Want ja, dat zou ik inderdaad in de afgelopen 4 jaar nog niet zelf ontdekt hebben.. Maar goed, we gooien er nog een extra drie tientjes tegen aan en er word teen fantastische inside foto gemaakt, die meteen digital werd doorgestuurd naar Australie.
Het was even een gokje, want het moest allemaal nog doorgevoerd worden. Dit kon 1 dag duren, of 4 weken. Wij hadden ons ticket al geboekt voor een week later, dus ik zat een beetje in de zenuwen. Maar dezelfde dag had ik een mailtje met het visum! Hoe snel en hoe blij! Daar hebben we de volgende dag maar even uitgebreid een borrel op gedaan! Niet die zelfde avond, want we waren stuk van al dat reizen!
We besloten namelijk toen we half 10 ‘s ochtends buiten de clinic stonden (6 uur landen in KL, X-Ray’tje, half 10 ut ‘n thuus!), dat we wel in een keer door konden naar Penang! Penang is een eilandje links boven in West Maleisie, in dit deel van Maleisie was ik nog niet geweest, en aangezien we een week hadden, leek het ons wel leuk de stad even uit te gaan voor nog wat extra tourisme!
De volgende dag op Penang een city walk gedaan, zoals we ons daar zovaak mee vermaakt hebben. We kwamen langs een restaurantje met High Tea, waar we op de namiddag weer naar toe terug zijn gegaan, voor een lekkere Sinterklaas High Tea! Het is namelijk vandaag 5 december! We hebben de nep-cadeaus uit de etalage gesmokkeld en bij ons op tafel gedrappeerd en zo een mooie Sinterklaas foto gemaakt! Natuurlijk met goedkeuring van de serveerster..
Op Penang kon je ook goed shoppen, dit kwam goed uit, want we wilden allemaal nieuwe spullen kopen voor Australie, normale kleren in plaats van hippie-reiskleren. En al de souvenirs en rest van de kleding opsturen. Dus shoppingmall, here we come! En! Mc Donnalds here we come! We hadden in Sri Lanka en India geen Mc gezien, dus daar hadden we wel erg behoefte aan! Ik ga niet zwart op zit zetten hoe vaak we bij de Mc hebben gezeten deze week in Maleisie..
‘s Avonds een snel borreltje gedaan met drie dive instructors.
De volgende dag het andere deel van de shoppingmall even bekeken, en naar de bios geweest, “Life of Pi”! Die is nu in de Bios, of bijna, in Nederland denk ik. Het is in ieder geval een grote aanrader! Ik was er zeker over te spreken! Super geode film! Na de film onszelf nog even verwend met sushi aan de lopende band! Voor 5 euro beide ons buikje vol gegeten! We zijn nu nog niet in Aussie, dus het kan nu nog!
We besloten weer een scootertje te huren, deze keer 2 dagen, met een tussenstop om te slapen. De man van de scooters had veel moeite met het verhuren, hij kon zn precious bijna niet loslaten! Jeltje werd wat kriegel van deze man, ik heb de communicatie maar even overgenomen, ik kon er wel om lachen!
Op naar de Snake Temple! Maar waar zijn de slangen.. Wij zoeken, zoeken.. het duurde wel even voor we in de gaten hadden dat de slangen voor onze neus in een soort boompje hingen! Gewoon los! Kon er zo een meenemen! Wat natuurlijk niet de bedoeling was, helaas..
Door naar de FruitFarm. Met rondleiding, uitleg over alle bomen, planten en fruitsoorten, en een fruitbuffet en fruitshake op het einde! Hier hebben we nog een kokosnoot-wondermiddel gekocht, goed voor alles!
Op zoek naar een hostel. Dit was toch even lastig, we zaten in een klein plaatsje en de sfeer was niet fijn. Heel bijzonder hoe een gewone straat of plaats een bepaalde sfeer kan hebben. Dus een stukje verder. We kwamen langs het Hard Rock Hotel, dat was wel wat! Wij lopen naar binnen in ons hippie outfit met de brommerhelm in de hand, en hadden bij binnenkomst al wel in de gaten dat dit ‘m niet zou worden. De portier lachte ons toe, en bij de bali was ook de welkomstlach iets anders dan bij standard gasten.. We keken om ons heen en zagen een aantal zwembaden, allemaal glas, marmer en bling bling.. “Hoeveel voor de goedkoopste kamer?”. “RM 440 ++ Miss..”. Dat is gedeeld door 4, voor euro’s.. Dus een dike 100 euro, maar goed, dat was dan voor 2 personen, maar nog wel ++, dus met tax, servicecharge.. Blabla.. “Uhm.. Zullen we nog een stukje verder rijden?”.
We kwamen uit bij het hostel “Lazy Boy”. Precies wat voor ons! Natuurlijk nog even aan de borrel ‘s avonds en ik heb nog met de band in de oefenruimte gejamed op de djembe!
De volgende ochtend hadden we ons ietswat verslapen voor het uitchecken, gelukkig vond onze chille hosteleigenaar dat geen problem! Samen met wat andere lui zijn we nog door de Butterfly Farm gestrompeld. Het mooiste vond ik dat er zoveel dieren zijn die op bladeren lijken! Gewoon kikkers die op bruine bladeren lijken! Als je niet op het bordje las wat er in zat, zag je ze gewoon over t hoofd!
Toen was het tijd om onze scooterman zijn hartverzakking te verhelpen. Deze meneer wist namelijk niet dat wij een nachtje ergens anders zouden slapen, en zag zijn precious scooters niet voor de deur staan die avond ervoor. Maar toen hij ze zag staan, gezond en wel, was hij zo vrolijk! Scootertjes thuis en geld in the pocket!
Tijd voor shoppen in KL, op naar mijn favoriete afdingplek; Chinatown! Dit is leuk voor 1 of 2 dagen, daarna is het klaar! Dus de eerste dag zoveel mogelijk inslaan, de volgende dag dat halen wat je nog wilt en klaar!
Tijd om de backpack eens grondig door te graaien! Alles eruit wat naar huis kan en opschrijven wat er nog nodig is voor Australie! We hebben een doos van 10 kg naar huis gestuurd, de grootste doos die ze hadden! Dit kostte in totaal, met doos en al, 20 euro! Dat kan dus wel vaker! Vanuit andere landen is het natuurlijk anders, maar KL is erg goed te doen!
Woensdag 12 december; ons Australie avontuur gaat beginnen…!
Hierover meer de volgende keer! Dit is eerst wel weer genoeg!
Lieve mensen, nog een heel gelukkig, gezond, fijn en liefdevol 2013 toegewenst!
Helaas kan ik bij dit mooie verslag nog geen foto’s toevoegen, want mn camera, SD stik en USB stick zitten momenteel niet op een en dezelfde lijn.. Ik heb wat ruzie met al het electronische goed momenteel.. Mooi moment om me hier wat meer in te verdiepen! ;)
We volgen op Chennai, India, en besloten deze drukke vieze stad meteen met de nachttrein maar te verlaten. Van Jenn kregen we de tip absoluut nooit een ‘sleeper’ te boeken, dus natuurlijk moeten we dat even ervaren. Maar ook omdat er geen andere optie meer was. Dus in de slaaptrein tussen de kakkerlakken richting het binnenland. Rond middennacht kwam de controleur langs, bleek dus dat we in de verkeerde coupe waren gestapt. Zelfde bednummers andere coupe... En nee, we konden niet blijven, dus wij als slakjes met de backpack middennacht nog door de hele trein heen naar onze bedjes, die bezet waren. De controleur heeft ze wakker gemaakt en verplaatst. Maar tot nu toe viel alles ons 100% mee. We hadden vantevoren zoveel spookverhalen gehoord, maar het ging prima! Sleeper was prima! Kakkerlakken waren prima, we waren ten slotte geestelijk voorbereid op kakkerlakken en een uitdaging!
Hampi is geweldig! Overal rotsen en stenen en oude ruines! Het is echt een plaatje en een leuk klein ontspannen stadje, met veel koeien op de weg. De koeien vond ik wat minder fijn, dus bedacht ik dat ik wel een 10 daagse koe-knuffel-cursus kon gebruiken. Jeltje en ik hebben de cursus samen opgezet! Het gaat erg goed! Ik raak de koe ondertussen al aan, zelfs het hoofd al!
De ervaring die ik tot nu toe van India heb is echt super mooi! Veel verschillende kleuren, overal lekkere kruiden en mooie mensen! Natuurlijk stinkt het soms ook en zijn sommige mensen wat opdringerig als ze graag wat willen verkopen. Maar dat valt allemaal in het niets bij de rest en het is ook begrijpelijk. Het bevalt me echt super goed!
Helaas werd ik in Hampi weer wat ziek. De ziekte van Sri Lanka was misschien toch nog niet helemaal over. Maar met extra vitaminen en even goed oppassen was het snel over.
Toen kwamen we Rama tegen. Een jongeman met een Rickshaw, hij kwam naar ons toe met een plattegrondje van Hampi. We hadden er al een paar afgewimpeld, maar deze sprak wel erg enthousiast en wist blijkbaar veel. Hij wilde ons wel rondrijden en ondertussen alles vertellen. Vaak heb je dan twee mensen nodig, een guide en driver, maar deze man kon het tegelijk! Dus die hebben we maar geboekt voor de volgende dag.
Langs alle oude tempels gemaakt van de rotsen. Ook hier zijn weer veel verhalen en weetjes bij te vertellen, maar voor de geinteresseerden; Google!
De volgende dag besloten we zelf wat rustig rond te lopen. Mn ziekte was niet echt beter geworden, du seen dagje niet te veel drukte was wel fijn. Op naar een restaurant met fantastisch uitzicht! Ook de weg ernaar toe was leuk om te lopen, een klein kronkelweggetje, met voor ons onbekende bomen langs de zijkant.
Daarna de rivier over. Sammie, die we in Indonesie ontmoed hadden, was hier in een hostel maanden lang geweest en vroeg of we de groetjes aan de eigenaar wilden doen. Dus wij op pad. Super leuk hostel met lekker eten in het restaurant. De eigenaar kreeg sterretjes in zn ogen van onze boodschap! Mooi om te zien!
‘s Middags besloten we naar de monkeytempel te gaan. Deze temple staat boven op een berg en is heilig omdat god Hanuman (De god die er uit ziet als een aap.. Heel mooi verhaal trouwens, ook te vinden op Google! ;) ) hier geboren is. Het waren wel even 600 treden naar boven, rustig aan, tussen tientallen apen door, Jeltje was wat benauwd voor de apen, dus ik ging haar voor. Maar het was het waard! Wat een uitzicht over Hampi. Hampi was al zo mooi, maar vanaf hier konden we dan ook zien dat de stenen en rotsen oneindig ver doorliepen!
Waarom er in Hampi zoveel rotsen liggen? Logisch! De god Shiva, the destroyer, heeft vanalles stuk gemaakt en toen waren er rotsen hier naar toe gevlogen…
We hebben zoveel god-verhalen gehoord, echt fantastisch!
Tijd voor de nachtbus, ook een afrader, dus ook doen! En het was maar 10 uurtjes, slapende is dat zo voorbij!
De volgende dag kwamen we aan in Goa. Goa was vroeger een Portugese kolonie, maar staat tegenwoordig bekend om de muziekstijl. We kwamen vroeg in de ochtend aan, en wilden als eerste naar Adjuna Beach. Er was nog niks open omdat het zo vroeg was, dus hebben we ons meegebrachte ontbijtje maar even opgegeten. Toen zijn we op zoek gegaan naar een iets luxer hostel, omdat ik nog steeds wel aardig ziek was en Jeltje zich ook niet lekker begon te voelen. Even wat meer luxe en een schone omgeving om ons heen. Dus kamer met balkonnetje, TV, warme douche (zo fijn!), twee losse bedden (ja, we slapen vaak naast elkaar..).. Heerlijk! Eerst maar weer op bed, filmpje aan en slapen!
‘s Middags naar de zee gelopen en geshopt, daar voel ik me snel beter door! Nieuwe sarong, mooi shirtje, alles in het kader van “Dit kan ik straks in Australie mooi aan!”.
‘s Avonds was er vuurwerk, want ze vierden Diwali! “Happy Diwali!!”. Dit feest (ja, ook te vinden op google..) heeft te maken met een god die spoorloos was en toen weer terug gevonden of teruggekeerd was. Dus iedereen blij! Overall versiering, vuurwerk, kaartjes, ‘happy diwali’ overall geschreven en opgeplakt. Net een soort Kerst en oud en nieuw, maar dan Diwali!
Aangezien we heel veel zouden shoppen in India, is een markt wel toepasselijk! Vlooienmarkt-Walhalla! Zoveel spullen!! Zoveel afgedongen en gekocht ook! :D
Toch maar even touristisch doen en op naar een Spice Farm. Aangezien India bekend staat om alle geuren en kleuren.. Wat ook echt zo is! Op de markt kom je ook allemaal zakken met specerijen tegen, en het ruikt zo lekker, en is zo mooi, en… Ik ben er wel helemaal weg van!
Maar naar de Spice Farm dus! Er werd van alles uitgelegd over de werking van alle planten en bomen, zowel voor eten als geneeskrachtig. Natuurlijk ben ik het meeste alweer vergeten, maar het was erg interessant!
We hadden deze dag geboekt als echte touristen! Ons eigen chauffeur, we mochten stoppen waar we wilden en ook nog olifantjes wassen, met een stuk kokosnoot! Ik had dit al eens eerder gedaan in mn vorige reis, maar voor Jeltje was het de eerste keer! En wat leuk was, was dat we op de olifant mochten zitten in de rivier! Het was weer een super ervaring met veel fantastische foto’s als herinnering!
Ondertussen is het 19 november, tijd om een ander deel van Goa te ontdekken, op naar Palolem Beach!
Palolem stond voor mij compleet in het teken van Yoga, Meditatie en Reiki. Ik heb hier voor een week lang een Guru gehad, en ontzettend veel geleerd. Verder natuurlijk op het strand turen, beetje kajakken tussen de dolfijnen en naar de ‘Silent Disco’! Bijzonder concept! Omdat alles rond 12 uur afgelopen moet zijn, hebben ze de Silent Disco bedacht. Iedereen leent een koptelefoon en je kunt kiezen tussen twee of drie kanalen! Dansen in stilte, of meer in jezelf eigenlijk, erg grappig een keer mee te maken!
We hebben nog met een hele groep een scooterdagje gedaan. Hiken naar een waterval, naar de bubblelake waar je drie keer moest klappen en dan kwamen er bubbels! Het was ook nog echt waar! Hier waren ook allemaal Docktor Fish-visjes. In Azie zie je veel tanks met visjes en een bankje ernaast, je kunt dan met je benen in het water tussen de vissen en de vissen knagen dan het vuil en dode huidcellen van je af. Deze visjes waren in de natuur, dus natuurlijk hebben we even aan de rand gezeten!
Na een weekje Palolem was de laatste dag aangebroken. Spullen gepakt en bij Alice in de kamer gezet, nog wat foto’s uitgewisseld in het internetcafe.. En toen we op het punt stonden te gaan.. Waren mn slippers gestolen! In veel winkels en internetcafes en alles eigenlijk, willen ze dat je je slippers (of schoenen) uittrekt en buiten laat staan.. Nou, daar gingen mn Havaianna’s! Waar ik nu al 8 maanden op liep zonder problemen! Ik baalde hier lichtelijk van, maar ik hoop dat degene die ze heeft er net zoveel plezier van heeft als dat ik heb gehad al die maanden, want ze zijn top! Zo blijkt! Dus op zoek naar nieuwen.. Wat natuurlijk allemaal nep is.. (Na nog geen week waren ze stuk, dus weer nieuwen, die na 2 weken zo plat waren dat ik op het plastic liep en het pijn deed, dus nu in Australie toch geinvesteerd in echte Volcom slippers, omdat je ze gebruikt als schoenen en altijd aan hebt!)
In de nachttrein naar het zuiden! Weer in de sleeper natuurlijk, dit ging prima de vorige keer! De volgende dag wilden we naar Allepey, in een keer door, maar we zijn per ongeluk in de verkeerde trein gestapt. Deze trein ging richting Kottayam. Dus ik in de Lonely Planet bladeren, en kwam met het idee om onze route iets aan te passen. Eerst door naar het National Park in Kumily en op de terugweg naar Allepey! We waren nu toch een end in de richting! Prima, dus wij zijn nog wat langer in de trein blijven zitten, waar we eigenlijk geen kaartje voor hadden en ook de geode plaatsen niet konden vinden, zoals we dat vaker hebben met treinen in India. Maar als tourist kom je bijna overall mee weg en we hadden ons plan van aanpak al klaar “No English.. No.. “ En dat gecombineerd met een treurige niets-wetende blik!
Een dagje in het Periyar Tiger Reserve, geen tijger gezien, maar wel lekker rondgerend! Samen met twee oudere stellen die veel hebben afgereisd, erg leuk hun reisverhalen van vroeger en nu te horen!
‘s Avonds nog tijd voor een coockingclass! Deze man had het monopolie in handen, wat een leuk optrekje en wat een enthousiastme spatte er van deze man af! Zo mooi om te zien! Ik ben helemaal niet zo van het koken, maar vermaakte me erg goed op deze manier!
Omdat we niet heel lang meer te gaan hadden in India, was dit een speedtourisme dagje en zijn we de volgende dag vroeg vertokken met de bus naar Allepey. De buschauffeur had deze rit vast al vaker gereden, want hij vloog erdoor! Ik heb er een mooi filmpje van weten te maken, die ik helaas niet kan uploaden.. Maar als iemand onze ervaring in het openbaar vervoer in India wil zien, laat het dan even weten wanneer ik weer thuis ben, dan zoek ik het met alle plezier even op! Want zelf vind ik het ook prachtig het terug te zien!
‘Veilig’ en wel aangekomen in Allepey was het tijd om onze bucketlist voor India er eens bij te pakken; hoever zijn we.. Kameelrijden.. Dat hebben we nog niet gedaan.. Helaas kan dat ook alleen in het noorden, Rajasthan, en daar komen we niet. Op naar het strand dan maar voor de zonsondergang! Wat zien we daar..? Kamelen? Op het strand? Ja hoor! Voor een knaak kon je erop, 20 meter heen en 20 meter terug rijden, inclusief foto’s op je eigen camera! Doen natuurlijk! 20 meter was ook wel genoeg voor de check op de bucketlist, want comfortabel is anders..
Vanuit Allepey wilden we op een boot de Backwaters van Kerala op. Dus op zoek naar informatie. We besloten minstens drie informatiepunten te vragen, aangezien er meerdere mensen een verschillend verhaal vertelden.
De volgende dag konden we op de boot richting Varkala (Ik begrijp dat jullie ondertussen in de war raken van al die plaatsnamen, dat heb ik ook..) met een tussenstop bij Amma Ashram. Het uitzicht op het water was famtastisch! We kwamen eendenhoeders tegen, die in een small bootje stonden en de eenden verplaatsten, net als geiten of schapen, maar dan eenden! We kwamen grote Japanse visnetten tegen, soort van grote totumbellen met een ophijssysteem aan de achterkant! Mooi gevonden!
Aangekomen bij de Ashram kregen we eerst een rondleiding en informatie van een Nederlandse vrouw die er al jaren woonde. Ook de man bij de receptie bleek Nederlands te zijn. Amma, AKA Mata Amritanandamayi, is een vrouw die al jaren lang heel veel goed werk doet. Sommige mensen zien haar als een nieuwe profeet, die krachten bezit, etc. We hebben een nachtje in de Ashram doorgebracht en er van alles over gehoord en een stipje meegekregen van het Ashram-leven. Het is allemaal erg interessant (Google..)!
De volgende middag besloten we niet op de boot verder te gaan, maar een Rickshaw te nemen. Dit kwam qua tijd en alles wat beter uit, en de backwaters hadden we nu wel gezien. Varkala is een mooi en rustig plaatsje, veel leuke winkeltjes, ‘s avonds borrelen en over dag op het mooie strand hangen met gigantische clifwanden! We zijn een avondje op stap geweest met Brad, die ik waarschijnlijk in Melbourne wel weer tegen ga komen, aangezien hij en zijn vriend daar voor 3 maanden gaan verblijven!
Zondag 2 december, op de trein naar Kochi. We ontmoetten twee mensen uit Amerika, een moeder en zoon, samen aan het reizen. Ze hoefden niet zo ver als ons, dus nae en paar uurtjes weer gedag gezegd.
In Kochi bleek de boot richting het fort niet te gaan, omdat het zondag was ofzo.. Of een feestdag, dat maken we ook vrij vaak mee.. In ieder geval hebben we een omweg met de Rickshaw genomen en kwamen we uit in het touristische fort! De volgende dag hebben we een fietsje gehuurd, wat wil je nog meer! Op de fiets de omgeving verkennen is het beste! Er was hier vrij veel Nederlands; een Dutch palace, Dutch cemetery..
Dit was onze laatste dag in India, en wat nog op onze Bucketlist stond was: het passen van een Sari. Dus wij een Sari-Shop in en hebben gevraagd of we tegen een vergoeding in de traditionele Indiaase kleding gehijsd mochten worden. Geen probleem! Het zag er zo leuk uit! En het was super leuk om te zien hoe ze die dingen omwikkelen! Want dat is nog wel even een techniekje! Uiteindelijk zijn Jeltje en ik beide de winkel uitgelopen met onze eigen Sari!
Tijdens onze fietstocht kwamen we bij toeval Kyle en Karen tegen, we hadden hun ontmoet in Palolem Beach! Dus ‘s avonds samen gegeten voordat we de bus naar het vliegveld pakten..
Dit is natuurlijk een korte samenvatting van het hele India-avontuur. We hebben zoveel gezien en meegemaakt! India is echt geweldig en ik wil zeker nog een keer terug om ook het noorden te zien en te leren over India! Ze zeggen “You love it or you hate it..”, ik was er zeker wel van onder de indruk! Ook zeggen ze dat INDIA staat voor “I Never Do It Again!”, dat geld voor mij absoluut niet! We hebben het super gehad!!
Op naar KL (Kuala Lumpur.. Voor degenen..), onze veilige thuishaven! Hoe vaak ik dit jaar terug naar KL ben gegaan.. Ik vind het een erg fijne stad, vooral als tussenstop!
We kwamen dit keer om 6 uur ‘s ochtends aan en besloten meteen door te gaan naar de clinic voor de X-ray, die ik nodig had voor mn visum voor Australie.. Had ik dit al verteld? Ik wilde mn visum voor Australie aanvragen, maar omdat ik binnen de laatste 5 jaar langer dan 4 maanden op dezelfde plaats in het buitenland ben geweest, namelijk Zuid-Afrika, wilden de mensen van het visum voor Australie graag dat ik mezelf even ging controleren op TBC. Want ja, dat zou ik inderdaad in de afgelopen 4 jaar nog niet zelf ontdekt hebben.. Maar goed, we gooien er nog een extra drie tientjes tegen aan en er word teen fantastische inside foto gemaakt, die meteen digital werd doorgestuurd naar Australie.
Het was even een gokje, want het moest allemaal nog doorgevoerd worden. Dit kon 1 dag duren, of 4 weken. Wij hadden ons ticket al geboekt voor een week later, dus ik zat een beetje in de zenuwen. Maar dezelfde dag had ik een mailtje met het visum! Hoe snel en hoe blij! Daar hebben we de volgende dag maar even uitgebreid een borrel op gedaan! Niet die zelfde avond, want we waren stuk van al dat reizen!
We besloten namelijk toen we half 10 ‘s ochtends buiten de clinic stonden (6 uur landen in KL, X-Ray’tje, half 10 ut ‘n thuus!), dat we wel in een keer door konden naar Penang! Penang is een eilandje links boven in West Maleisie, in dit deel van Maleisie was ik nog niet geweest, en aangezien we een week hadden, leek het ons wel leuk de stad even uit te gaan voor nog wat extra tourisme!
De volgende dag op Penang een city walk gedaan, zoals we ons daar zovaak mee vermaakt hebben. We kwamen langs een restaurantje met High Tea, waar we op de namiddag weer naar toe terug zijn gegaan, voor een lekkere Sinterklaas High Tea! Het is namelijk vandaag 5 december! We hebben de nep-cadeaus uit de etalage gesmokkeld en bij ons op tafel gedrappeerd en zo een mooie Sinterklaas foto gemaakt! Natuurlijk met goedkeuring van de serveerster..
Op Penang kon je ook goed shoppen, dit kwam goed uit, want we wilden allemaal nieuwe spullen kopen voor Australie, normale kleren in plaats van hippie-reiskleren. En al de souvenirs en rest van de kleding opsturen. Dus shoppingmall, here we come! En! Mc Donnalds here we come! We hadden in Sri Lanka en India geen Mc gezien, dus daar hadden we wel erg behoefte aan! Ik ga niet zwart op zit zetten hoe vaak we bij de Mc hebben gezeten deze week in Maleisie..
‘s Avonds een snel borreltje gedaan met drie dive instructors.
De volgende dag het andere deel van de shoppingmall even bekeken, en naar de bios geweest, “Life of Pi”! Die is nu in de Bios, of bijna, in Nederland denk ik. Het is in ieder geval een grote aanrader! Ik was er zeker over te spreken! Super geode film! Na de film onszelf nog even verwend met sushi aan de lopende band! Voor 5 euro beide ons buikje vol gegeten! We zijn nu nog niet in Aussie, dus het kan nu nog!
We besloten weer een scootertje te huren, deze keer 2 dagen, met een tussenstop om te slapen. De man van de scooters had veel moeite met het verhuren, hij kon zn precious bijna niet loslaten! Jeltje werd wat kriegel van deze man, ik heb de communicatie maar even overgenomen, ik kon er wel om lachen!
Op naar de Snake Temple! Maar waar zijn de slangen.. Wij zoeken, zoeken.. het duurde wel even voor we in de gaten hadden dat de slangen voor onze neus in een soort boompje hingen! Gewoon los! Kon er zo een meenemen! Wat natuurlijk niet de bedoeling was, helaas..
Door naar de FruitFarm. Met rondleiding, uitleg over alle bomen, planten en fruitsoorten, en een fruitbuffet en fruitshake op het einde! Hier hebben we nog een kokosnoot-wondermiddel gekocht, goed voor alles!
Op zoek naar een hostel. Dit was toch even lastig, we zaten in een klein plaatsje en de sfeer was niet fijn. Heel bijzonder hoe een gewone straat of plaats een bepaalde sfeer kan hebben. Dus een stukje verder. We kwamen langs het Hard Rock Hotel, dat was wel wat! Wij lopen naar binnen in ons hippie outfit met de brommerhelm in de hand, en hadden bij binnenkomst al wel in de gaten dat dit ‘m niet zou worden. De portier lachte ons toe, en bij de bali was ook de welkomstlach iets anders dan bij standard gasten.. We keken om ons heen en zagen een aantal zwembaden, allemaal glas, marmer en bling bling.. “Hoeveel voor de goedkoopste kamer?”. “RM 440 ++ Miss..”. Dat is gedeeld door 4, voor euro’s.. Dus een dike 100 euro, maar goed, dat was dan voor 2 personen, maar nog wel ++, dus met tax, servicecharge.. Blabla.. “Uhm.. Zullen we nog een stukje verder rijden?”.
We kwamen uit bij het hostel “Lazy Boy”. Precies wat voor ons! Natuurlijk nog even aan de borrel ‘s avonds en ik heb nog met de band in de oefenruimte gejamed op de djembe!
De volgende ochtend hadden we ons ietswat verslapen voor het uitchecken, gelukkig vond onze chille hosteleigenaar dat geen problem! Samen met wat andere lui zijn we nog door de Butterfly Farm gestrompeld. Het mooiste vond ik dat er zoveel dieren zijn die op bladeren lijken! Gewoon kikkers die op bruine bladeren lijken! Als je niet op het bordje las wat er in zat, zag je ze gewoon over t hoofd!
Toen was het tijd om onze scooterman zijn hartverzakking te verhelpen. Deze meneer wist namelijk niet dat wij een nachtje ergens anders zouden slapen, en zag zijn precious scooters niet voor de deur staan die avond ervoor. Maar toen hij ze zag staan, gezond en wel, was hij zo vrolijk! Scootertjes thuis en geld in the pocket!
Tijd voor shoppen in KL, op naar mijn favoriete afdingplek; Chinatown! Dit is leuk voor 1 of 2 dagen, daarna is het klaar! Dus de eerste dag zoveel mogelijk inslaan, de volgende dag dat halen wat je nog wilt en klaar!
Tijd om de backpack eens grondig door te graaien! Alles eruit wat naar huis kan en opschrijven wat er nog nodig is voor Australie! We hebben een doos van 10 kg naar huis gestuurd, de grootste doos die ze hadden! Dit kostte in totaal, met doos en al, 20 euro! Dat kan dus wel vaker! Vanuit andere landen is het natuurlijk anders, maar KL is erg goed te doen!
Woensdag 12 december; ons Australie avontuur gaat beginnen…!
Hierover meer de volgende keer! Dit is eerst wel weer genoeg!
Lieve mensen, nog een heel gelukkig, gezond, fijn en liefdevol 2013 toegewenst!
Helaas kan ik bij dit mooie verslag nog geen foto’s toevoegen, want mn camera, SD stik en USB stick zitten momenteel niet op een en dezelfde lijn.. Ik heb wat ruzie met al het electronische goed momenteel.. Mooi moment om me hier wat meer in te verdiepen! ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
